En çok yaşamı düşünürüm
kaleden bakarken boşluğa...
Yaprağın her titreyişi,unuttuğum yüreğimin heyecanını,
kuşların kanatlarına yüklediğim umutlarımı hatırlattı.
Taç yapraklarına yazdığım sevgilerim,ümitlerim
akşamsefalarının telaşlı kapanmasıyla yok oluyor.
ve.....
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta