Sendikayı düşünüyordum,
Sabahın bu erken vaktinde;
Hak aramak için verilen mücadeleleri,
Bu uğurda dökülen kanları...
Sonra sen geldin aklıma.
Birini sevmek, birine aşık olmak geldi.
Çok güzel bir duygu bu;
Hep birini düşünmek,
Hep onu sevdiğini düşünmek.
Sonra neden bilmiyorum:
Tanrı geldi aklıma.
O nasıl bir şeydi ki?
İnsan gibi değildi büyük bir olasılıkla.
Bir ışık mıydı yoksa?
Mavi bir ışık!
Birden hafiflediğimi hissettim;
Ölüyor muyum yoksa?
İrkildim!
Oğlumun sesini duydum sonra.
Kulak verdim ağlıyordu.
Ne kadar da küçük,
Ne kadar da aciz,
Tek başına yapamayacak kadar.
Sonra saat tıkırtısı duydum.
Derken, yoldan geçen arabaları
Ve işçi seslerini duydum.
Kayıt Tarihi : 25.1.2006 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!