Yaşamak Şiiri - H Hikmet Esen

Gün oldu,
Anılara yaktım türkülerimi.
Gün oldu,
Umudu örttüm özlemlerin üstüne.
Ayışığını takarken,
Gitarıma tel diye;
Kimi zaman,
Yakamozlar tüttürdüm,
Denizin mavisinden
Gökyüzüne...
Yüreğimde boy verirken,
Yediveren gülleri;
Kimi zaman,
Oturdum
Maviye boyadım geceleri.
Sevdamın rengi mavi.
Masmavi tükettim
Yalnızlık türkülerimi.
Ayışığına tırmanırken gölgeler,
Direndim.
Kayalık yamaçlardan,
Sevdalar derdim.
Tarifeli seferlerine rağmen yaşamın,
Sulu sepken geçen zamana
İnatla direndim.
İnadına yaşadım;
Toplumun dayatmalarına boyun eğmeden.
İnadına açtım yelkenlerimi,
Çataltepe'den poyraza karşı.
İnadına çaktım
Yaşama umutlarımı;
Deniz fenerleri gibi
Rüzgar, fırtına dinlemeden.
Ve inadına güldü gözlerim,
Yüreğim,
Kan ağlarken...
Gün, ışıdı sonunda.
Gecenin mavisinden,
Yeşile çaldı deniz.
Bilseniz;
Ne onulmaz sevda türküleriydi
O, Şafak Söküşlerimiz..

H.Hikmet Esen