Yaşamak.. Şiiri - Rezzan Ersoy

Havada asılı kalmanın dayanılmaz hafifliği..
Sallanıyorum hayallerimin ipinden..
Ruhum ağırlaştı..
Kopacak bu ip inceden..

Gökyüzünün sonsuzluğuna eren bir merdiven..
Bir çıkıp bir inmekte bu deli ben..
Sonsuzluğuna karışacağım hiç düşünmeden.

Kuyusunda su taşır bazen..
Ve bazen içine düşüp boğulur..

Yaşamak bu olsa gerek! !
Biraz acı biraz yoksunluk;
Ve alıp verdiğim nefesin hazzı..
Parçalı bulutlu bir memleket havası,
Ve bazen durmadan koştuğum bir deniz kıyısıymış belki..