Ölüm ve yaşam üzerine düşününce;
Ciddiyeti bile ironi oluyor insanın.
Hayatın her şeye anlam ve ruh katan,
Ölümün ise tüm değerleri çöpe atan
Gerçekliği kaplıyor bilinci.
Hayır, yanlış anlamayın!
"Nasıl olsa öleceksiniz, takmayın" demiyorum.
Bitecek olması daha özel kılmalı hatta.
Daha tutkuyla sarılmalı hayata.
Son kez yapıyormuş gibi bakmalı manzaraya,
Sevgiliye son defa gibi sarılmalı.
Öyle vurmalı ki eğer kavga şartsa,
İnsanın yumruğu bile darılmalı.
Yolun sonu kara topraksa eğer,
Oraya "yaşadım" diyerek varılmalı.
Ama neticede bu bir oyun!
Her şey bitecek ve perde kapanacak!
Vezir piyonla aynı kutuya konacak.
Unutmamalı ki günün sonunda,
Sadece "O" kalacak.
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!