Yaşamak Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Yaşamak bedenimizi içten içe çürüten bir hastalık gibi hapsolurken
damarlarımıza,
Muhakkak ki zaman hiçbirimizi affetmeyecek.
Geç kalınmış bir gecenin sabahında hayata âşık şiirler yazsa da bir
bebek,
İnsanoğlu yanıldığı her sokakta, ölümünü bekleyecek.
Nasılsa zaman yıkanı da, yıkılanı da hesaba katmadan geçecek,
Nasılsa zaman içinde sevilen gibi mutlak sevende bir gün gidecek.
Yahu dünya bu, içindekileri de alıp fütursuzca dönecek,
O halde yaşamak esastır, yaşamak daima sürecek.