Yaşamak Şiiri - Burhan Kırıcı

Yaşamak,
İki ağlamak arası
ne uzak ne de yakın, gri
Yaşamak, artık uçsuz bucaksız şehir
Şehir çöl, yüzük ve siyanür
Üstümüzde siyah gömlek
Sırtımızda çıban
Karbon kokusunda kan dökülür
kelimeler arasında,
Ne kefen ne de tabut
Ceset dolu bir uçak enkazı içimiz
Bir değeri var mı ki?
Derisi ceylan koltukların
Apolet ve kravatların
Kasılan yelek ceplerinde pamuk ellerin
Yulamayacaklar.
Alıp götürecekler,
Gömecekler,
Hançer ekinli koyaklarda