Yaşamak Şiiri - Osman Bahadir Odabas

İnsanlar ne tuhaf yaratılmışlar
Acı yaratıp suyunda boğuluyorlar
Bulutları yarıp gelen ısıtıcı güneşi
Sadece telefonda paylaşıyorlar,
izlemiyorlar

Koklamıyorlar havayı
Adını biliyor twit atıyor petrikor
Kasvetli hava peşinde fotoğraflar
İlk yağmurda sığınacak yer arıyorlar
Ellerini açıp kaldırıp kafayı
Islanmıyorlar

Fikirlerin önemini biliyorlar
Ellerinde hegel yada dostoyevski
Acizler üretmekten kendi fikirlerini
Eskiye rağbet edip yeniyi taşlıyorlar
Bu devirde üretmek yasak gibi

Popülizm eleştirip gizem yaratıyorlar
Maskelerin arkasında talep görüyorlar
Sanırsam aşağılık kompleksi
İnsanlar adını bildiğine saygı duymuyorlar

Çok nefreti pek kıskanç bakış açısı
Tanrılaştırmayı seviyorlar
Sana bana benziyorsa
Etmiyor gözlerinde değer

Bu yüzdendir yalnızlığım
İstemem aranıza karışmak
Yok ise kendime ait sözüm
Neye yarar ki yaşamak …