Yaşamak!
İyiliğe kucak açıp
Kötülüğe gem vurarak.
Görüp tokunu, açını
Kapatıp açığını
Okşayıp bir çocuğun saçını;
Yüreğini katarak.
Yaşamak!
Ölenle ölüp, doğanla doğar gibi;
Acıyı ve sevinci birlikte duyarak.
Öfkeye sarılmadan
Kırmadan, kırılmadan
Yılmadan, yorulmadan
Bir çınar gibi
Dallanıp budaklanıp
Sevgiyi yanına alıp
İçindeki gezginciyle
Kâh yürüyüp
Kâh koşarak.
Yaşamak!
Ve öyle bir yaşamak ki
İlk günün gücü
Son günün bilinciyle
Kâh hayatı aşıp
Kâh hayattan taşarak.
Şiir:Arzu Karadoğan
...
Arzu KaradoğanKayıt Tarihi : 4.4.2022 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamak
![Arzu Karadoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/04/yasamak-1024.jpg)