Yaşamak Şiiri - Serhat Fidan

Aldığımız nefesler boşuna galiba
hayatın sonuna varmış gibiyiz
artık umutları tükenen
Ümit denen şeyin
bir daha olmayacağı
gelgitlerin esiriyiz artık

Bir insan
neden yaşar ki
ne Rüzgar
ne yaşam
ne hayat
ne yağmur
ne de bir toprak kokusu
artık bir anlam ifade etmiyor
seni aramaya kalksak
Kara ülkenin şehirlerinde
bulabilir miyim ki
olmayan şeye inanmak gibi
kötü huylarım var

Hüzünlü Bir günün başlangıcında sevmeye başlamıştım seni
bir tarafımız Yaralı
bir tarafımız katledilmişti

Ne denilebilir ki artık
umudu ümidi
hayalleri renkli her şeyi sattık
elimizden çıkardık yaşıyoruz
ama çoğu zaman
yaşıyormuş gibi davranıyoruz
inanmak istediklerimiz farklı
Yaşam bambaşka şeydi
bulutların ıslatması kadar tatlıydı yaşam