Yaşamadımki Şiiri - Ramazan Kocapınar

Kış gibi soğuk, üşüyorum
Nice zemheriler bilir tanırım
Oysa, edep ahlâklı bir adam
Olmaktan makûl ve ibaretti
Benim bunca tüm serüvenim
Olanca, onca bütün davalarım
Bir yanıma döner tebessüm eder
Sonrasında diğeriyle dalar gider
Birde başımı ellerim arasına alır
Olmaz tenhada yapayalnız kalır
Küçük kalabalıklarla avuntudayım
Gök semaya göz diker ağlarım
Kırla yonca yeşili, hiç görmediki
Şu vefa yüklü, mahsun yüreğim
Buz gibi donuk, viran bağlarım
Bu benim, bendeki baharlarım...

GURBET SILAYMIŞ
ZENGiN FUKARALIKMIŞ
ALIŞAMADIM… ALIŞAMADIMKi;

BEN ÖMRÜ HAYATIMDA,
HiÇ YAZLARI YAŞAMADIMKi! ! !
----------

Kolay geçmedi aylarla, seneler
Sen sabır, ekmek davası dersin
Umursamazlar, bindikçe binerler
Beyaz kepli, vicdansız kefereler
Nice yıllar tükettim, yerin altında
Kömür madeni, gurbet ocaklarında
Emek alınteri saf kanlı, bazen vakitli
Bazen adı toz duman, uzunsu mesayi

Tam yerinde cuk oturmuş;

>

Denen o hummahalı kelam söz
Tükenip giden ömür değil sadece
Ciğere köz dendikçe öz yanıyor be
Öz yanıyor ey gardaşım öz... öz! ! !

GURBET SILAYMIŞ
ZENGiN FUKARALIKMIŞ
ALIŞAMADIM… ALIŞAMADIMKi;

BEN ÖMRÜ HAYATIMDA,
HiÇ YAZLARI YAŞAMADIMKi! ! !
----------

Arkamı dönüp bakınca, bir ara geri
Tüm yaşantım oysa, ayak altına serili
Sükûtlarda yılların zahmetiyle uğraşı
Hepsi un ufak oldu da, bir tutam kaldı
Biri ötekinde sarkık saklı, ahıyla ahdı
Birgün pekde zakkumsu, yaşamın tadı
Öbürü sanırsın, sanki bir parmak baldı
Günlük yaşıyoruz, bugün iş duaya kaldı
Yarınlara yas tuttuk, günahlarsa kabardı
Birinde bir yar, bir pare seveyim dedim
Nişanı nikâhıyla, düğün dernekler ettim
Ölümüneydi arkadaş, o masalsı sevgim
Allah şahit biliyor ya, işte, öyle istedim
Yine mazide gönlüm, buruk sevdaya daldı
Onuda çok gördü rabbi, sahibi, ve alan aldı…
------------

13 Haziran 2015 – Cumartesi 18: 33
Kuzey Ren Vestfalya / Almanya