Gölgesi soyulmuş öksüz yalnızlıktı gidişin,
Yağmur yüklü bulutların toprağa koşması,
Darp edilmesi, ıssız köşelerde kimliksiz yanımın,
Gittiğim yolların,
Koşarcasına kirpiğe asılı yağmurların infazına çıkması.
Gidişinden sonraydı kimsesizlikleri giyinişim,
Sevda üstüne söylenmiş şarkıları sahiplenmem,
Kendi kendime konuşmalarım, ağlamalarım,
Sevişenleri görünce,
Olur olmaz hüzünlenip ıssız köşelere saklanışım.
Düşlerimi hangi zamanın terkisine bağlasam,
Senden kalan yaşlı gözlerim arkamdan bakar,
İçimde yangınlara düşmüş bir delikanlı yürek,
Bıraksam,
Senin ayak izin, kokun için yaşamadığın şehirleri yakar.
Alkadraz_Kuşçusu
08 Haziran 2010 İst
Kayıt Tarihi : 4.7.2010 07:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Tuncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/04/yasamadigin-sehirleri-yakar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!