Yâşamadığım Masum Kent Şiiri - Halil Doğ ...

YAŞAMADIĞIM MASUM KENT

Bilir misin zaman

Tam yirmi yedi yıl oldu

Günlerden halepçe

Lime lime insan etinin

Döküldüğü gün

Ölüm kokan siyanür gazı

Acılar iner gökten

Saatler onu gösterince

Zehir boğazımda düğüm düğüm

Çoluk çocuk serildik yerlere

Mavi gök kubbe sisler içinde

Bir uğultu var

koşuşan insanlar

Ve gökte uçak sesleri

Ölüler kentine zehir taşırdı

Bir bahar sabahı

Halepçe acılar kenti

Sırtında bebesi

Elinde bastonu

yolda düşen düşene

Savaşı başlatan caniye

Gözlerinde yaşlar akarken

Ürkek bir anne

Küfesinde Çalı çırpı

Yüzü koyun yerde

Acıların gelini

Halepçe

Acısına ağlayamayan

Kentim

Zalimlerin ölüm tarlası

Masum insanların

Zalimlerin sessizliğe

Terk ettiği Kızıl sislerin

Kenti halepçe