Kim ki bana,zerre kadar işkence
Yaşatmışsa, yaşamadan ölmesin.
Yağmurda yürürüm hemen her gece,
Kimseler gözyaşlarımı görmesin.
Yarın görüşürüz bu günü yaşa!
Ayağın değmesin dikene taşa.
Sen kıydın, kıyamam ben sana paşa,
Kimse benim defterimi dürmesin.
Adam olsun insan doğan bir kimse
Bu adama dokunma demiyor kimse
Gazabımdan korkup kaçan her kimse
Kimsenin başına çorap örmesin
Efiloğlu görüşelim ara'lı
Sen allar gey ben geyerim karalı
Açık gizli dört tarafım yaralı
Kimse derin yarama el sürmesin.
Kayıt Tarihi : 3.1.2025 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!