Anası kader koymuştu adını
Kız diye babası sevmedi evladını
Dedesi istemedi hiç okumasını
Okur yazar bile olamadı kader çocuk
Duyulmadı ağlaması yakarması
Köyde kaldı Memedi sevdalısı
Hiç dinmedi yüreğinin ağrısı
Kaçır bile diyemedi kader kız
Üç kuruş başlık için satıldı
Kız olmadan kadın oluverdi
Üst üste altı çocuk doğurdu
Genç kız bile olamadı kader gelin
Hastaydı kocası üstelik vardı kanlısı
Yatağından çıkmazdı tabancası
Cesedini getirdiler bir gece yarısı
Doya doya ağlayamadı kader kadın
Altı yetim ile kala kaldı ortada
Acıdılar onu verdiler deli sığırtmaca
Çocuklarını ise yetim yurduna
Doyamadı yavrularına kader ana
Sığırtmaç Selo’ nun aklı yarım
Diyemedi bir tek gün ona karım
Derken bunlar ağam arkadaşlarım
Kapanın elinde kaldı güzel kader
Aldılar götürdüler büyük şehire
Ağzı salyalı heriflere oldu sermaye
Dönüp de baktığında şöyle geriye
Tebessüm bile edemedi biçare kader
Umut der dinle ey koca dünya
Son ver artık bu adaletsiz oyuna
Geçirip bir gün ilmiği boynuna
Yaşamadan öldü kadersiz kader
Kayıt Tarihi : 24.10.2003 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kemal tekir adyge
Tebrikler hocam,kalemine ve yüreğine sağlık..
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (5)