İnsan neyse odur varoluş birdir.
Kendi varoluşuna erebilmek, birçok şey içinden, insanın kendi özünden bir bütün olabilmesidir.
Nasıl bir ağaç kendinden yüzlerce meyve oluşturuyorsa
ağacın kendisine de meyvenin kendisidir denemez.
Kalbinizde ki tüm iç zenginliğiniz, coşkunuz ve tüm oluşturduğunuz güzel şeyler, sizin özünüzdür.
Ancak özüne ait olmak, kendinden öte bir öz varlığa varolmaktır ki;
kendine varolmakta ve kendinde bir bütün olmakta oradadır zaten.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta