İnsan neyse odur varoluş birdir.
Kendi varoluşuna erebilmek, birçok şey içinden, insanın kendi özünden bir bütün olabilmesidir.
Nasıl bir ağaç kendinden yüzlerce meyve oluşturuyorsa
ağacın kendisine de meyvenin kendisidir denemez.
Kalbinizde ki tüm iç zenginliğiniz, coşkunuz ve tüm oluşturduğunuz güzel şeyler, sizin özünüzdür.
Ancak özüne ait olmak, kendinden öte bir öz varlığa varolmaktır ki;
kendine varolmakta ve kendinde bir bütün olmakta oradadır zaten.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla