Yaşama Umudum Şiiri - Tuna Kahraman

Sen bir bakışına binlerce kez öldüğüm
Sen bir selamına yenik düştüğüm
Karanlık gecelerimin ışığı,
Aydınlık sabahlarımın bitmeyen nuru
Aldığım her nefeste huzurum
Baktığım her yerde aradığım
Yaşama umudum
Dalga dalga yayılıyor özlemin içimde
Hafif bir rüzgar esiyor tenime
Ruhumun en ücra köşelerinde yer ediniyor kendine
Öyle sıcak dokunuyor ki yüreğime
İnce ince işliyor seni kalbime
Ve daha bu bitmeden bir sonrakini özler oluyorum
Bana çağlayarak akan bir nehir serinliğinde
Bir dua gibi inanarak bakıyorum gözlerine
İnanarak bakıyorum gülüşlerine
Sımsıkı sarılıyor kollarım
Olanca gücümle çekiyorum seni kendime
Oyuncağı elinden alınacakmış gibi korkan
Küçük bir kız çocuğu oluyorum sayende
Seni daha fazla nasıl yaşarım diye düşünürken
Nefesin vuruyor boynuma
Can buluyor ruhum bu son dokunuşunla