Yaşama tutunmak Şiiri - Kılıç Keskin

YAŞAMA TUTUNMAK

Dostum boşver kaç olursa olsun yaşın başın
Her daim yanında mı eşin, dostun, arkadaşın?
Bırak ağarsın saçın, başın, kaşın
Daha ne istersin, yanında varsa sırdaşın.

Herşeyden mızmızlanma, şikayeti bırak,
Küçük şeylerden mutlu olmaya bak.
Kalk yürü, gülümse, kalabalıklara karış,
Küçük uğraşlar edin, kendinle barış.

Saçların ağarmış, boşver, bırak boyama;
Zaten bir ay sürer bu sahte hava.
Dip boyası falan uğraşma, dibine kadar yaşa,
Renklendir hayatını, gerisi hava ile cıva.

Bırak elalem ne derse desin, boşver;
Bu yaşa kadar zaten o ne der, bu ne der.
Daha kaç bahar göreceğin meçhul, salıver;
Kimselere hesap verme artık yeter.

Neyine sitem edeyim kahpe feleğin,
İçinde ukde kalmasın geçmişe değin,
Dolu dolu yaşa; pişmanım keşke demediğin;
Göz açıp kapayıncaya kadardır ömür dediğin.

Yaşlandım diye yalnızlık çukuruna düşme ha..!
Elin ayağın tutuyorsa, dostları şöyle bi ara..!
Sevdiklerinle yiyemiyorsan ne işe yarar para..!
Hele sağlığında yerinde ise, şükret Allah'a..!

01.04.2016
Kılıç KESKİN