Yaşama Sevinci Şiiri - Ömer Faruk Bostancı

Bir eser yok kendimden,
Aynada gördüğüm yüz benim değil.
Hayat bizi nerelere savurdu,
Nelerle oyaladı, kimlerle,
Belli değil.
Belli bir şey var ki gidiş var,
Hep başka bir yere başka yerlere.
Başka birileriyle tanışmaya ve sevmeye...
Sevmeye ümide gülümsemeye...
Ihtiyacımız var, ekmek kadar su kadar.
Ve her şeyin ardında bir de şu var.
Bizi bağlayan hayata yaşama sevinci,
Değer vermek, değer verilmiş olmak.
Bir güneşli günde gezinmek sokak sokak,
Ayağımıza değmesi toprak toprak,
Doğanın, örtünün.
Ve kesilmesi gürültünün.
Gezinmek yeniden başka şehirlerde. Şehirlere,
Girmek yeni gönüllere. Yaşamak gönüllerde.