Aynı zaman diliminde farklı boyutlarda yaşıyoruz.
Ruhla nefs arasında bir ömür sürüyoruz.
Çok azımız farkında gerçek hayatın anlamının,
Birçoğuda önünde engel hakiki hayatı yaşamanın...
Uyanıkken uyuyor,rüyalara dalıyoruz,
Ölünce anlıyor fakat çok geç kalıyoruz.
Dönmüyor dünya bizim etrafımızda,
Belki biliyor ama yine de inanmıyoruz.
Oysa bilmek başka inanmak bambaşka!
İnanmak; pörsümez,eskimez,yenilmez, baki olana....
İnanıp,teslim olmaktan öte yol yok hakiki hayata.
Gelin yeniden uyanalım,kaybettiklerimizi arayalım,
Gözyaşlarımız çağlayan olsun,ağlayalım,yanalım
Bu sahte yapmacık hayata bir çare arayalım...
Güneşle başlayalım o nura koşalım.
Bitmeyen bu mirasla sonsuzluğa varalım...
Kayıt Tarihi : 18.11.2010 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18.11.2010: 20:17 Alanya/ Sanal hayatın merkezlerinden bir yer.....(maalesef)
![Barış Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/18/yasama-sevinci-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!