Yaşama Sevinci Şiiri - Said Toprak

YAŞAMA SEVİNCİ

Her şeye rağmen yaşamaya değer
İmanla katmalısın kendine değer
Tüketirsen dayanağın olan ümidi
Nasıl çözeriz biz bu kördüğümü

Düşe kalka tövbeye niyet ettik
Defalarca nefsimize zulmettik
Bakmadan kendi hatalarımıza
Takıldık kaldık yolda başkalarına

Dört asırdır gaflet içindesin, uyuma
Müminler bir gün kalkar kıyama
İsterse yaradan değiştirir huyu da
Unutursan yapayalnız kalırsın burada

Ebedi saadeti anahtarını ister misin?
Her işinde hoşnutluğunu gözetir misin?
Önde değilsen neredesin sen bu işte de?
Nefsine söyle, uğrasın muhasebeye!

Bu yaşayışla gidersin meçhule
Dikkat et gelmeyesin keleğe
İslam’a geç mi kaldım diyorsun
Köşe bucak kendinden kaçıyorsun

Çalışsan azıcık da, nefsini yensen
Ah layıkıyla Rabbine güvensen
Dinecektir acıların pek yakın
İnan O sana senden daha yakın

Eğer yaşayacak hiç tadın kalmadıysa
Ümitle geril gelecekten sakın korkma
Sana vaat ettiği günler Hakkın
Doğacaktır kim bilir hangi yarın?