* Yaşama Sevinci * Şiiri - Sevginaz İnal

Bazen
Herhangi bir anda ölümü düşünüyorum
Acıların,kederlerin al senin olsun
başına çal onları,başında paralansın
ey dünya diyerek
................ölüvermek istiyorum.
Arkasından el ne der diyorum
bilmezler ki niye öldüğümü
Ha tamam bunun başına birşey
geldi,ezdiler,bozdular...
Ondan kendini öldürdü
Buna asla dayanamıyacağımı
söyleyerek ilk ölmeme
korkaklığını gösteriyorum.
Sonra
Sonra mezarlıkları düşünüyorum
O soğuk,ürpertici mezarlıkları
gecenin karanlığında ak ak
savaşta teslim oldum bayrağını
..............çekmişcesine,
uluorta geceyi yarmalarını...
Ve onların altında yüzlerce,binlerce
havasız,börtü böceğin içinde
.............yatan ölüleri.
-Hoş hava ölülere ne gerekse- düşünüyor
Ve
ikinci kez kendimde yaşama
hakkını görüyorum.
Her nedense o an
öldükten sonra bedenin yok olup
tükeneceğini kanıksamıyor
Hala o bedeni koruma bencilliğimi
-ki dünya da olduğu gibi-sürdürüyorum.
Daha sonra
Artık kaçıncı kez kendimde yaşama
hakkını gördüğüm bilinmez
Kendimi savaşımcı olmaya çağırıyor
'-kızım sen bu kadar çabuk tükenenlerden
olamazsın'
Diyerek bir sürü nutuk çektikten sonra
Hemen arkasından
Hadi canım durumum o kadar da
olumsuz değil
Benden daha zor koşullarda olanlar var
Hıhh..kim yitirmiş ki sen bulasın örneği
yaşamı seçiyorum
Sonra gerçekleri haykırıyorum
benim gerçeklerimi
Ve yaşamak için yaratılmışlığımı
Ve yaşamı sevişimi
Ve varolmanın doyulmaz hafifliğini
Ve olmanın
Ve yaşamanın
güzelliğini haykırıyorum
Herzaman seviyorum
Ayrılığı,birleştirdiği için
Özlemi beklettiği için
Ve umut etmeyi
Ve ölmeyi seviyorum
doğmayı sevdiğim gibi
Korkmuyorum artık ölümden
beklediğim için
bilindiği için
olması gerektiği için
Ama en çokta
yaşamayı seviyorum
YAŞADIĞIM İÇİN.