Yaşama Senfonisi Şiiri - Serhat Sümer

-Sözleri Tutma Vakti-

Her yıldızlı geceyi
Özler olduğumdan beri
İlk defa bu kadar kanadı içim

Söylenebilecek her sözün söylendiği
Fakat anlatılmak istenenin
Bir türlü sığdırılamadığı, kelimelere
Bir akşamüstü hüznünün son deminde
Rüzgarın sevecenliğinde
Ansızın bir aşık olma isteği
Kabarır da insanın içinde
Tutunacak bir dal bulamaz
Kırılır kalbinde
Yarım kalmış sevda sözleri
Sarılacak bir sıcaklık ararsın
Aylardan eylül
Ve yapraklardan başka dostun yoktur...

Her yıldızlı geceyi özler olduğumdan beri
İlk defa bu kadar kanadı içim
İlk defa bu kadar özledim kaybettiklerimi.

Birde baktım ki etrafıma
Kalmamış kimsem
Öylece dururken herşeyin ortasında
Bir kuş sesinde
Bir şarkı sözünde
Yarısı yırtılmış siyah beyaz bir resimde
Kalbimi acıtan kıpkırmızı bir ateş,
Yanağımın üstünde
Bir damla yaş bulmuşum..

Hayata diğerlerinden biraz daha geç kalmış
Herkesi kendinden önce uğurlamış
En büyük imtihanı -koca bir yalnızlık-
Dururken gözlerinin önünde
Bir kaç yılını daha anılarla geçirmeye mahkum
Gömülürken simsiyah bir karanlığa
Aynadaki yüzüme çarptı gözlerim
İlk defa bu kadar kanadı içim...

Sözleri tutma vakti bugün
Emanet aldığımız ne varsa
Doğarken edindiğimiz kaç yük varsa
Hepsinin hesabını verme vakti

Uyanırken yapayalnız bir uykudan
Korkmuşken
Gözlerini açtığında göreceğini sanarken
Kabusunu yanıbaşında
Bu yüzden kilitlerken gözkapaklarını
Tutunacak bir el
Sokulacak bir ten ararken
Bir hıçkırık düğümlenince boğazıma
Her yıldızlı geceyi özler olduğumdan bu yana
İlk defa bu kadar kanadı içim
Söz verdim....
Şimdi tutuyorum....
Arkamdan ağlayacak kimse
Bırakmıyorum...