Ağzımın kenarında kırıntılar,
Kelimeler ve tebessümlerden arda kalan
Uyuyorum,
Zihnime yaslanmış berraklığı
Mert bir kalbin
Bir erkeğin
İlk kez
Benim değiştirmeyeceğim.
İlk kez
Kırıntılar zihnimde
Uyuyorum.
Belki de son kez.
Ne de olsa
Hepimizin
Yaşam sebepleri aynıdır.
Ben sabahları artık
Değiştirmek için değil dünyayı,
Affetmek için uyanıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.8.2002 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!