bir dilenciye para verebilmek,
verememek ve vermemek arasındaki fark
bir dilenci vardır, ki o yallancıdır
düzenler kurar nasıl aladatırım diye,
işte o taşır nice insanın vebalini,
lakin bir dilenci daha vardır,
o ki açtır o ki düşünmez,
kendi açlığını, çoluk çokuğunu düşünür,
bu yüzden mecbur kalır, boyun bükmeye,
işte onun denenmektedir sabrı,
ya ölecektir ya eriyecektir,
gözleri önünde çoluğu çoluğu,
ya da çalmadan çırpmadan,
sadece isteyecektir, zaruri
ihtiyacı ortadan kalkana kadar,
daha nice dilenci vardır,
ihtiyaçlı ihtiyaçsız ve nice
dilenilen vardır, vicdanlı vicdansız,
aslında şartlar belirler dilenen ve dilenileni,
insanlar kendini istisna sanır yalnız,
tut ki işsiz kalmışsın, tut ki iş bulamıyorsun,
tut ki sırtını dönmüş saysızız dostun,
tut ki umarsız, bin bir dertle boğuşuyorsun,
tut ki tek olsan, onuruna yedirmezsin,
lakin başında bekleyen çoluk çocuk,
ama sen yine de olur mu öyle canım,
dilenmektense ölürüm daha iyi dersin,
istemek, yalnız gurursuzluk işareti dersin,
öyle bile olsa su sızdırıyor fikrin
herkes o derece tunç mu dersin
ki son olarak, yalancı ve doğru söyleyen
arasında bir fark vardır elbet ama unutma
zorlanınca eride kırılır doğruda,
işte nedenle, doğruyu istisna tutmak gerek
sözüm o ki; önemli olan kanman değil, senin niyetin.
ki elinden geliyorsa eğer yardım etmek,
her insan uzatmalı elini sonuna dek,
boşa giden olacaktır belki, fakat ekilen
her tohum sağlamca büyümez, bu yüzden
güzele giderken çirkinler de olacak elbet
'Tek bir ihtiyaç sahibi kalmayacak derecede
..............................sosyal bir devlet olana dek
.....................bu böyle istesek de istemesek de'
Kayıt Tarihi : 9.11.2003 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)