Yaşama(ma)k Şiiri - Fatma Temer

Bir gölgesin sen,
Güneş arkanda.
Işıkları var dünyanın
Sesi yok ki gerçek alemin.
Heybende tek kitap
Okuyanı yok ki anlayasın.
Bir bulutsun sen,
Güneş önünde.
Renkleri var dünyanın
Mavidir; insanı,insana bağlayan.
Cennetin rengi nedir?
Ey sevgili!
Bir alaycı kuşsun sen,
Ahir zamanda.
Yaşa doyasıya seni
Yaşa doyasıya beni.
Ne demiş şair:
“ Sen kendi güneşinin bulutusun”