ıslanmamış kuru aşkların tohumları
kısır çocukları gibi
yeşeren bahçemin
doğmadan ölmüş bebekler
açılmamış gözler
gizlenmiş altına bahçemin
gözleri çekik
teni pamuk
vasiyetsiz bir yetim ağlıyor
vefasız kocaların
avuçlarına bırakılan
çığlıkları sağır
gözleri kör
yeşermek isteyen tohumlar
ufalanan toprağın
parçalarına karışmış
her gün biraz daha kuraklaşan
toprağın koynunu dağlıyor
kör bir karabasan gırtlağımda
atılamayan çığlıklarım
düğümlü kabuslarımın eteğine tutunmuş
geleceği kenetlenmiş
bir bebek inliyor rüyalarımda
hiç var olmamış......
25 ağustos 2006
magosa
Kayıt Tarihi : 29.8.2006 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!