Bana beni soruyor sorgucular
Oda, dar, kafamı duvardan, duvara vuruyorlar.
Taşlarını ben örmüştüm O duvarların
Hepside beni tanıyorlar
Sendeleyip elimi uzattığım da, oldu
Taşlar sorguculardan daha insaflı
Hemen parmaklarımdan yakalıyorlar
Çünkü üzerlerinde alın terlerim, emeklerim var
Maaşları artsın diye çırpındığım O gaddar sorgucular
Yaşama inancım olmasa beni öldürecekler.
Onları da tanıyorum en az duvarlar kadar
Biliyorum dinlenip dinlenip dövecekler
Salyalarını silip ve de küfredecekler
Onlar korkak, onlar ürkek, onlar ödlekler
Bu zavallılar döneklerle karıştırıyorlar beni
Bilmiyorlar ki karşılarında kıp kızıl güneş gibi yürek var.
20-5-2005 AVCILAR-İST
Mehmet DağKayıt Tarihi : 21.5.2005 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!