sabahın erken saatlerinde bir martı çığlığı
ürperen yanlız ben değilim
kanaryam saksımdaki fesleğenim bile
bir an dinledim uzakları
mahmuzlanmış dört nala gelen bir tayın sesi
kulaklarımdan hiç gitmeyecekmiş gibi
sanki son defa eser gibi rüzgar penceremden
sanki ne var ne yoksa götürecekmiş gibi
sıkı sıkı sarıldım
tüm bedenimi örtmeyen yamalı yorganıma
onada yorgan denirse
bir elek gibi süzüyordu
tüm soğuğu bedenime
çok geçmeden bir martı çıglığı daha
sanki batıyor dünya
azrail başucumda
canımı alırcasına esiyor rüzgar
bir kez daha
bir kez daha
sarıldım
ve son bir nefesle
bir kez daha
Kayıt Tarihi : 18.11.2001 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!