Yine şafak söktü, hayat başladı
Hâlâ damağımda gündüzün tadı.
Halbuki ben güne daha doymadan,
Ne de erken akşam olmuştu zaman.
Ruha ışık, ümit ümit yayıldı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta