Adiller,arifler söyleyin Allah aşkına
Yok mu? bizimde yaşamaya hakkımız
Bilemezmiyiz,sevmeyi olamazmı sevilmemiz
Yani hiç mi yok sevilecek tarafımız
Yetti artık eritti bizi bu kibiriniz
Bırakın bizim de olsun ne olur
İnsanca normal bir yaşantımız.
Kayıt Tarihi : 22.2.2007 15:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben ortapedik özürlüyüm.Hiç bir şeyden destek almadan yürüyebiliyorum.Kendi ihtiyaçlarımı görüyorum.Bir gün beni özürlü diye hor gördükleri zaman bu şiiri yazdım.

Bu nedir be kardeşim vuran vurana
Emekçi hakkını istese eller kalkmaz havaya.
Seçim zamanı gelince herbieiniz bir kapıda
Davul tokmaksız tokmak davulsuz
Halkı bıraktınız hep aç susuz.
Meclis tokmagını haksıza degil emekçiye
Vurursunuz
Batsın yerin dibine böyle kanununuz.
Adalet sarayınız yoksula yarın gel der
Zengin aradan kaynar işini yürütür,
Yoksulun cebinde varsa 3.5.kuruş.
Onuda.beyediye otübüsleriniz yürütür
Sarayda pişer nefis yemekler
Ünlü marketlerden gelir yiyecekler.
Şölene gelenlerin hepsi lacivert ekose elbiseli
Yoksularda kurbandan kurbana.
Halkı yoksulluga mahküm ettiniz
Her gün her saat cinayetlere teşfik ettiniz
Zanlı zenginse ödüllendirdiniz
Yoksula gelince cezayi işlemi hemen kestiniz.
Not.Engelli ve özürlü kelimesini asla ve asla kullanmayı semiyorum ama bu kardeşlerim bay ve bayan Her ne olursa olsun biz sizleri her zaman sevdik seviyoruz ve seveceyiz
Ama sizler asla yaşamaktan vaz geçmeyin
Hep metanetli dirayetli sabırlı güçlü olmanızı cani gönülden Rabbimden temenni ederim ??
ALİ KARAMAN::GÜMÜŞHANE.ÖZ KÜRTÜN ARAKÖY.
şiirlerinin devamını dilerim şiirle kal..
TÜM YORUMLAR (4)