Yasemin rengarenk güzel kokan bir ağaçtır
Ama daha çok severim ben,
Sarı renkte olanlarını.
Ekletiktir toprağa o, alır orda besinini.
Menekşe gibisi hele, ya beyaz renklisi,
İmgelerimi götürür sonsuzluğa.
Nasıl söylesem bilmiyorum, yasemin gördüğümde,
İlmiklerimde duyumsadığım sevinci.
Anlatamıyorum, duygularımı,
Nadan bir kişlik gibi, saçmalıyor ve tutuluyor dilim.
Liyakat davranmam sevdiklerime, görünürüm olduğum gibi.
Anlaşılır olmak, anlatabilmek kendimi.
Yaşayabilmek örneğin daldaki meyvenin olgunluğunca.
Ağacın üzerinde ki çiçekten zevk alırcasına
Mesala bir elma yediğinde ki gibi mutlu olurcasına
Albenili yanağa buse kondururcasına
Deryada ki bütünlüğü algılarcasına
Işığa karanlıkta yönelircesine.
Maziye güzellikleri aktarırcasına yaşamak. Ne güzel.
21. 03 2001
Kayıt Tarihi : 20.7.2006 11:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasemin bir kızın ismidir. Yasemin'e tutkun bir insanın aşkının mecazi anlamda akrostiş yöntemiyle yazılmış bir şiirdir. Aşk doğanın en devinidirici gücüdür. Çiçeği açtıran, meyveyi olgunlaştıran, türün devamını sağlayan, suyu deryaya aktıran, atomun çekirdeğini döndüren, eksik olanı tamamlamaya yönelen...vs. aşktır. Aşk olmazsa yaşamnın kendiside olmaz. Aşklar gizlide yaşansa insanın tininde güzel duygular yaratır. Bu şiir bu duyguların dışa yansımasıdır. Doğanın diyalektiğinin kavranması ve bunun dile getirilmesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!