Acıyla kıvrandım günlerce
Geceleri uyumazdım düşünmekten
Sabah olmakta bilmezdi ki zaten
Sevgin yüreğimden,yüzün aklımdan çıkmadı yıllarca
Çok aradım çok.
Ay ışığında yürüyorum bir gece
Dalmışım gidiyorum.
Nereye bilmiyorum,öyle gidiyorum işte.
Hüzün bastı yine içimi
Bir kendimi dinliyorum,bir sessizliği
Soğukmuş farkedemedim
Ayazda çıkmış,üşümüş yüreğim
Büzüşüp kalmışım köşe başında
Sabah güneşle uyandım
Aydınlandı yüreğim birden
Öten kuşlar,açan güller gördüm
Beyaz bulutlar ve gülen insanlar gördüm
Yıllar sonra;
Ben o sabah yaşama geri döndüm...
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 18:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!