Gençlik yıllarını yad edip durma,
Ömrüyün içinde isyankar olma.
Geçmişe takılıp hepten kahrolma,
Yaşamak seninde hakkın değilmi.
Dünyaya diktatör, Tiran'lar geldi.
Ölümsüz olmayı çok istediler.
İlahi adalet izin vermedi.
Onlarda bir ömre razı oldular.
Dünyada kendince dövünüp durma.
Gönlünce yaşamanın tadını çıkar!
Her nesnenin bir sonu var unutma,
Şahadet şerbeti içersin birgün..!
Bozkurt'um dünya da, halın ahvalı,
Yaşamın cilvesi kaderin, halın.
Dolu dolu yaşa dünya halını,
Senin de bedenin toprak olacak.
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 29.12.2019 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi:26.12.2019 İnsanoğlu geçmişiyle çok ilgilidir. İyi tatlı günleri arkasında bırakmıştır, ama geçirdiği iyi günler biryana yaşadığı sıkıntıları unutmamıştır. Karamsar bir tablo çizmeye devam eder. Halbuki ömür kısa hayat her şeye rağmen yaşamaya değer. Yüzde yüz hayata olumlu bakan insan çok azdır ve hayata dair mutsuz bakış devam eder. İnsanı mutsuz eden nedenler arasında, ekonomik nedenler ve aile içinde şu yada bu nedenle yaşanan mutsuzluklar ve parçalanmış aile yapılarını saymak mümkündür. Aile içinde yaşanan olumsuzlukları aşmanın bir yolu olmalı. Bu tür konuları aile içinde uzatmanın zarardan başka bir yarar getireceği kanısında değilim. Kısa özet.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!