Yaşama dönüş Şiiri - Zeliha Bekoğlu

Düşündüm dün gece
Her yolun bir sonu varsa bu hayatta
Her şeyin ve hatta yaşamın bile
Bu karanlık günlerinde bir sonu olmalı diye

Kafanı gömüp kuma düşünmekle
Ne geçecek sanki eline
Hadi çıkar kafanı da dışarıya
Etrafa bak diye azarladım kendimi tüm gece

Ve düşündüm geçmişimi
Hatalarımı, keşkelerimi
Kendimle olan kavgalarımı
Anlamsız isyanlarımı

Ve yapamadıklarımı
Hayal fukarası olduklarımı
Tırsak bir fare gibi köşeye sindiklerimi
Kaçtıklarımı, vazgeçtiklerimi

Açtım defteri kebiri önüme
Hesap yaptım, topladım, çıkardım
Bilanço tutmuyorsa da
Kurtarılabilir bir zarar vardı ortada

Zararın neresinden dönersek kar ya
Yolun yarısına çok az kala
Tarttım merdivenleri inmek mi
Yoksa çıkmak mı akıllıca olur diye

Ve karar verdim
Yaşama geri dönmeye
Bu gereğinden uzun nadasa son verip
Ekip biçmeye, hasat zamanı meyve toplamaya

Yaşam beni kucaklamıyorsa
Kollarımı açıp onu ben kucaklamaya
Ve sımsıkı sarmaya
O benden vazgeçse de onu bırakmamaya