Yaşama Dokunuşlar Şiiri - Seher Ercan

Bir büyümek telaşıydı belki bütün adımlar
Farkında olamadan geçerken yıllar
Coşkulu kimi zaman,
Kimi zaman sessiz sakin akan bir nehir gibi
Pırıltısıyla içimizi aydınlatan
Gün görmemiş karanlıklardan sızan bir ışığın
Nadide bir çiçeğe göz kırpması gibi
Beslenen hayallerin bitmeyen büyümesiydi belki
Yerin yeşiline, göğün mavisine gizlenen umutlardı
Dünyayı böylesi yaşanır kılan her şeye rağmen.

-/Yürümekti belki hayat,
Dik merdivenleri olan ama çıkıldıkça olasılıklara ulaşılan-/

Her gönülde bir diken bıraksa da
Her bahçede gül açmazmış, her rüzgarda da güneş toplanmaz
Olsun, kendi bahçesinde yeşertip tüm renkleri
Bir buluta tutunup yıldızlara ulaşır insan
Aşk'lar, vedalar, ayrılıklar olduğu kadar
Kavuşmalarla da boyanmış döngüsel bir görsel gibidir hayat
Düşler yürekte, gerçekler gözlerde yaşanırken
Yaşamın sunduğu mutluluğun tadına acılar karışsa da bazen
Her son yeni bir başlangıçtır çoğu zaman.

‘’Bir büyük oyundur yaşamak dediğin’’ der bir şair

Oynadıkça oyuncusunu içine alan
Kendi hikayesini yazarken
Yorulmadan, yılmadan çıkamaz basamakları insan
Bulutlar kadar yüksekte olsa da
Özgürlüktür yaşamda en değerli olan
Bütün zincirleri kıran.

Batarken hüzün doğarken umutlar sığdırır içine güneş
Kim bilir bir kuş olup serer yüreğine kanatlarını hayaller
Ve geçmişin vedaları serin bir su gibi akıp giderken bakışlarından
Güzellikler taşısın gelecekten saçlarının dalgasına dokunan rüzgar.
İşte o gün…O zaman gülümseyen gözlerinde çiçeklensin ‘’Ondört Nisan’’lar
Kocaman aç pencereni kucaklasın seni bulutlar
Lethe’nin masum dokunuşları gibi iyi gelsin sana dinlediğin tüm şarkılar.