Yaşama Dert Düşmüş Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Karayel esiyor, boran-tufandır
Zaman çırılçıplak kan, ter çağlyor
Gün zengine bahar, yoksula kıştır
Halkın yaşamında, yaz buz bağlıyor

Devran halka soğuk, açlık, yokluk var
Ambarlar doludur, yoksulda dert var
Havar, havar, havar ey can, ey dost
Temelsiz düzende ah var, çığlık var

Halkı süründüren, harap düzenidir
Elde ne dayanaç, nede umut var
Yoksulluk yürü git, bizden uzak dur
Sensin yakan-yıkan, bizde açlık var

Sofralar tamtakır, aş yok, ekmek yok
Yürek parça, parça, can paramparça
Cana dert düşmüş, yoksullara zar
İçlik parça, parça, don paramparça

Kahrolası felek, güne çor düşmüş
Yüreklerde çığlık, gözlerde yaş var
Açlık, perişanlık, dertler çoğaldı
Sefalet, çile var! Bitmeyen ah var

Mutfaklar tamtakır, tabaklar bomboş
Sofralarda peynir, yumurta, tuz yok
Felek bu gidişe can mı dayanır?
Soğan altın olmuş, cepte para yok

Yoksulluk-yokluk zor, çaresizlik zor
Bizde gözyaşı var, hep ah-û zar var
Yürekler yanıyor, yangın var yangın
Bizi sömürenler! Bizde çok dert var

Mehmet Çobanoğlu
05.12.2022
İstanbul