Yaşama Dair Şiiri - Oğuzhan Okumuş

Ardı sıra dizilmiş apartmanlar,
Kasvet yüklü sanki sokaklar,
Gözlerimde alabildiğine duman,
Kızılı gri tonlara boğan.
Avare gibi dolanıp duran,
Kargalar mı yoksa bu karanlık gökyüzünü yaratan,
Sanmam.

Köşe başında bir adam,
Karga sesleri ve aralıksız yükselen duman,
Gelmene yakın fakat henüz gelmediğin bir an,
Umut ve heyecan,
Ve sen adım adım yaklaşan,
Daha köşe başına varmadan,
Dağılır kasvetli sokaklardan duman,
Sen ki o sokağa adım attığın an,
Mevsimin kış, vaktin akşam olduğuna ben inanamam.