Nesi var övülesi ölümün?
Çok mu güzel toprağın altı,
Toprağın üstünden?
Yaşama dair olsun be gülüm;
Yeşile çalsın gözlerin,
Çiğ tanelerine!
Uzansın ellerin göğün yüzüne,
Sıcacık bir tebessüm yayılsın,
Gülümsesin her bir hüznün!
Dokun, seslen, hisset!
Deli dedirt kendine!
Nerden bilecekler yaşadığını!
Uzak kalsın yaşarken ölüm!
Ölürken zaten ölüm!
(15.12.07)
Kayıt Tarihi : 15.12.2007 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sev Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/15/yasama-dair-30.jpg)
Uzak kalsın yaşarken ölüm!
Ölürken zaten ölüm!
ÖLÜMÜN ÖLMESİ..YANİ ÖLÜMSÜZLÜĞÜ YARATMIŞ GİBİ ŞİİR.YAA
bak bu muhteşem şairem..saygılarrr 10
Tarz ve kurgu oldukça farklı, tebrikler...
Selam ve sevgiler...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (6)