Yaşama dair! .. Şiiri - Can İstif

Can İstif
49

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yaşama dair! ..

Yılmaz bekçisimiyiz hüzünlerimizin,
Silinmez mi keşkelere mahsus geçmişlerimiz..
Peki ya! hayallerde varolan geleceklerimiz
Hangi gizil anlarda saklıdırlar...
Elbette hep sorgu değil yaşam,
Felsefe de değil.
Kimi zaman hayal de değil..
Hatta!
Geçmiş bile değil çoğu zaman
Yaşananlar an'dır gerçektir,
Şimdidir asıl olan...

Velakin insanız
Yaşanacaklar ümitlerle kolkola...

Can İstif (30.07.2007)

Can İstif
Kayıt Tarihi : 30.7.2007 13:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mehmet Çoban
    Mehmet Çoban

    Değerli kardeşim Can... Gerçeğin tesbitini yapmışsınız.

    Evet... yaşam andır. Onu ne kadar iyi değerlendiirebilmeye bağlıdır. Geçmişi analiz edip kendini bulan insan, anlarını yarına olumlu olarak taşımalıdır.

    Çalışmanızı kutluyorum.

    Cevap Yaz
  • Selfet Duran
    Selfet Duran

    güzeldi kutlarım...

    ve benim kalemimden yaşama dair


    Yaşama Dair

    İlk doğuşuydu.
    İlk kavga günü.
    Sonrası tez elden ölüm sessizliği.
    Geceyi yine bırakıp karanlığın ortasına aval.
    Verir pırıl-pırıl sebili eline.
    Ol çocuk, ol garip.
    Elimizden düşer kanlı akşamı.
    Çekilir damarlarımdan hasret bukağısı.
    Sonrası kavuşmak.
    Nemize gerek gam.
    İki çöp,
    Bir dam,
    Biraz kap kaçak.
    Umut tıknefes üstüme.
    Yaka-paça silker dünden.
    Ağza alınmaz bir kahrın kelime kını.
    Küfür demişem.
    Karanlık zerresine mıh gibi.
    Ne güzel feda olmak.
    Kusursuz bir felsefenin ilk sorusu.
    Öğretilerin, savların ortası.
    Kurşun ile endamım yerle bir olmak ne güzel.
    Kanıma sığmaz oldu.
    Dağ tutar, çıkar gözetir.
    Yitirilme korkusu
    Hemen açar korku çiçeklerinde.
    Mavi-mavi silkinip,
    Uyacak soluksuz yaşama.
    Ölüm çukurları göğün üstünde kambur.
    Kabullenmez ikisini.
    Yani teslimiyet ve hıncı.
    Varsa o,
    Yoksa o.
    Nesine gerek bilmem.
    İki kol, bir kafa.
    İplerde kelle.
    Sergilenir, sanki anatomi müzesinde.
    Kurşun rağmına koca bir yürek ile
    Çöreklenir yaşama.
    Demincek susturuldu soluğum.
    Katilim-dostum aynı.
    Yargını sunmamışım yine de.
    Eline değmemişim.
    Gözüne göz vurmamışım çıtkırıldım sevdanın.
    Böylesi elvan.
    Sedefli bir kehribar ışkın verir soluğumdan.
    Tan yerleri doğuyor içimden.
    Şekillenir ellerim yeniden-yeniden.
    Kopası işaret parmağı hayının.
    Alın çatımda.
    Aport-aport!
    Sarılır dört yanım.
    Açık hedeften başkasıyım bugün.
    Korkulu bir avdan,
    Dövüşenden daha başkası.
    Olası hakkına razı olandan başkası.
    Soluğum memleketi dolandı.
    Tüylerimin ürperişi, uluorta indi bir yaşam çabasına.
    Kalkıp göçtü dudağımdan yırtık tebessüm.
    Met zamanı,
    Ay ile damladım kepezine okyanusun.
    Koyup gittim cehennemi bir köşede.
    Kıyıp gittim gözlerine
    Bağışla beni.
    Neler-neler gördüm.
    Bir yağmur damlasında.
    Umuttan ve ekmekten.
    Irzdan ve nefretten gayrı.
    Neler-neler yaşama dair.


    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Can İstif