Yaşama Bağlılık Şiiri - Alev Yavuz

Toprak kokusu eşlik ediyor camdaki yağmur izlerine.
Gökkuşağını saklamış kanatlarına martılar.
Doğa şenleniyor bereketle,
bahçemde açan çiçekler mutluluğa şahlanıyor.

Hep yağmur sonrası severim ben doğayı;
ıslak şölenler saklanır toprak ananın ceplerine
zamanı geldikçe
elleriyle içirir toprak ana can sularını
çiçeklerin, ağaçların her türüne.

Kaptan köşküne yerleşmişim ruhumun!
seyrederim çocuk neşesiyle yaşamı.
Gülbahçesine çıkmışım,
dikenlerinden korkmayarak hayatın.
Ağaç dallarına bahara meraklılığımı asmışım.
Ve sevdaya bağlılığımı
Ve dostluğa açlığımı....

Yemyeşildir umutlarım
pespembedir hayallerim
kara kederlere bürünmüş her halimi
red ederim.

Yüreğim ruhuma fısıldar huzuru,
gözlerim kalbime gösterir
doğanın uyumluluğunu.
Dipdiri olduğu için tüm hislerim
görebildiği için gözlerim
her dakika her an şükrederim.