Yaşama Arzusu Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Sonbahar erken geldi, ilkbahar- yaz görmeden,
Yıllar aylar bitirdi, bir gün ara vermeden.
Gençliğimi yok etti, biten o zalim yıllar,
Geçmiş zamanda kaldı, eski güzel anılar.

Bana ne verdi sanki, yaşam denilen günler,
Ne bir gün hatır sorar, nede derdimi dinler.
Gerçekten bilemedim, ben günün değerini,
Hep dünleri taşıdım, yarınlardan ileri.

Seneler tek tek geçti, bu gün ben çok yorgunum,
Kahkahalar ne oldu, şimdi neden durgunum?
Yüzümde her bir yılın, derin birer izi var,
Kalbimde sevdaların, kaybolmamış gizi var.

Yine de sevdalıyım, bağlıyım ben hayata,
Güzel şiirler yazar, tad veririm sanata.
Yazarım hece hece, günlerce bütün gece,
Bu benim yaşam tarzım, benim için eğlence.

İhtiyarlık bahane, hayat her zaman güzel,
Yaşlanmaya başlamak, bir an herkesi üzer.
Bir baksana göklere, neden düşmez yıldızlar,
Benim gibi onlar da, hayata sarılmışlar.

Uğraş bulursan eğer, hayat kazanır değer,
Boş oturan insanlar, çabuk çökermiş meğer.
Batmaz içimde güneş, sönmez bende arzular,
Çünkü bende sonsuz bir, yaşamak arzusu var.