Bahar geliyor anne
Şubatı uğurlarken yeşeren filize
Evrim adını verdik
Taşırmasın diye aniden Irmağı.
Yaşamalı O
Görmeli kışı üşümeli
Narçiçeği kızıltısıyla devinmeli yüreği.
Bahar geliyor anne
Kucakla çocuğu gökçe kanatlarla
Tomurcuğu koparılmış günebakanı.
Ağlamak serin tutar yüreğini
Öyle ağlamaklı bakma bana
Neden doğurmaz analar
Ölümü
Bir kez daha.
Bahar geliyor anne
Tokuşturduk bu gün ozanlığın şerefine
Kederi yudumlayan dost
Şiirimle birlikte
Ve zorunlu kıldık yaşamı
Zorunlu yaşamaya.
(1982-Antakya)
Eşref AybirdiKayıt Tarihi : 5.2.2006 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!