Yaşam Zamanı... Şiiri - Togay Atalar 2

Taktığım kol düğmem düşüyor;
Giyindiğim takım elbisem çıkıyor;
Ayaklarım üşüyor;
Doğduğum gibiyim anne;

Yükseldiğim yerden düşüyorum;
Kuşlar gibi kanatlarım yok;
Duramıyorum durduramıyorum;
Başladığım yerdeyim anne;

Şan, şöhret, para;
Heves hepsi dünyanın en güzel hulyası;
Yatağımdan kalkamıyorum;
Hasta düştüm anne;

Bir el uzanır rüya gibi;
Uzanır sisli bulutların içinden;
Rüzgarın uğultusu gibi sesi;
Uyan oğlum asıl şimdi yaşama zamanı geldi