Yaşam yangın yeri Şiiri - Erdal Yalçın

yaşam yangın yeri artık, anlamsızlaştırılmış
Avuç açılır olmuş yaratandan gayrısına,
bir lokma bok için,
İnsan onuru kırmızı halı olmuş, ayak altına
Mutsuz yüzler, büst suratlar
Onur mu hani nerde? kayıp aranıyor,
Terörün adı artık özgürlük olmuş
Barışın adı ölüm,
Ezilmiş, hor görülmüş, insan yüreği,
Parası olan geçmiş başa, düzen bozulmuş,
Korkudan dili bağlı görenin, bilenin duyanın,
Kıyamet alametleri çığlık atmaktaaa... avazınca...
Kavramlar karışmış birbirlerine,
Kötüler yine iş başında

Vazgeçmesi kolay her şeyden, ama...
Seni yalnız bırakmak koyuyor onuruma...