Yaşam Ve Ölüm Şiiri - Şair Dilenci

Sanki daha her şeyi yaşamamış gibiyim
Bir şeyler eksikmiş gibi bilmiyorum.
Bir iki acıyı es geçti sanki kader
Yada geçmedi de bana çok hafif geldi kimbilir.
Yeryüzündeki acıların hepsi seyir defterimde
Ayrılıklar, hasretler, yokluklar, ölümler.
Hayatım hep ikilemlerde
Çelişkiler içinde iki insan yaşadığım
İki hayat, iki savaş, iki kavga...
Ve iki insan var hep özlediğim.

İki deniz kaldı şimdi hatırlarda
Biri sakin diğeri fırtınalı iki efsane
Şimdi ne zaman dalsam uzaklara
İki yürek hatırlıyorum
Yarım kalan iki hikaye
İki kar çiçeği
Ve iki kardeş hatırlıyorum.

Öyle bir acıyla yalnız kaldım ki
Her yanım yangınlar içinde..
Kader en acımasız dönemeçte
Bütün yağmurlar üzerime yağıyor
Yazılanlar hep aynı cümlelere mahkum kalıyor.

Sebepsiz diyemiyorum
Ölümde güzeldir elbet.
Peki ben neresineyim hayatın
Daha çıkacağım kaç basamak var
Daha kaç ölüme şahit gösterecek kader beni
İşlenecek kaç günah var daha.
Bir gün unutabilecek miyim bunları.

Elbette ölümde güzeldir diyorum
Öyle olmasa ölürmüydü beni sevenler
Ölürmüydü sevdiklerim
Böyle yalnız kalmazdım elbette.
İki hayat var şimdi aklımda
Özlediğim iki çift ela göz var
Göz kapaklarımda resimleri
Ve beklediğim bir tek ölüm var
Adım adım yaklaşan o on nefes var aklımda.

Acaba diyorum “yaşamak mı ölmek? ”
Yoksa “ölmek mi yaşamak? ”
Onuda bilmiyorum….