Yaşam Ve Ölüm Şiiri - Mustafa Han

Takatim kalmadı tükendim işte,
Ömür mürekkebim bitti bitecek,
Yokuşu bitirdim sıra inişte,
Bedenim toprağa düştü düşecek.

Dönüpte hayata baktığım zaman,
Bir nefesmiş ömür doluyor zaman,
Azrail yanıma geldiği zaman,
Ruh bedene veda etti edecek.

Gençlikte düşünüp yapamadığım,
Yanlıştan doğruya sapamadığım,
Yeterince O'na tapamadığım,
Her anım aklıma geldi gelecek.

Bakmayın siz benim yaşadığıma,
Bu ruhu bedende taşıdığıma,
Ölmeden kavuştum aradığıma,
Gönül muhabbetle doldu dolacak.

İnsanca yaşayıp hayata bakın,
Doğruluk esastır yanlıştan sakın,
Hiç gelmez sandığım ölüm çok yakın,
Azrail kapımı çaldı çalacak.

Hidayet et Yarabbi aciz kuluna,
Gelmesin musibet bir tek teline,
Çevrilsin yolumuz Hakkın yoluna,
Gönül muhabbeti buldu bulacak.

Bu kulun hali bak ne kadar acı,
Hak ile olamaz kimse aracı,
Hepimiz dünyada birer kiracı,
Dünyanın serveti bitti bitecek

Mustafa bak artık toprak kokuyor,
Toprak almak için beni arıyor,
Her ölen bedenden beni soruyor,
Ayağım çukura düştü düşecek