Yaşam ve Aşk Şiiri - Feyzullah Evcil

İnansam ki;

Yaşam, aşk, dünya...

Ağaç ve kolları gibi, birbirine bağlıysa

Ve bir gün, sevda,

Toprak,pervane, olabilğince kıraçlaşmışsa

Aksilikler;

Belkide olanca hızıyla birbirini kovalamışsa

Almamışsa suyunu bedene ağaç,

Yapraklar kurumuşsa

Güneş yerini kuzgun bulutlara,

Yağmurlar fırtınaya,

Bırakmışsa ilkbahar, yerini sonbarahara kurumaya

Yaşam;

Yavaş yavaş gölge karanlığına gidiyorsa,

Bulanmaya....

Başlamışsa hayat;

Gönüllerden istemsiz kaybolmaya

Ağacın dalları birer birer kırılmışsa

İşte o zaman:

Masmavi denizler,

Boranlarla dünyamızı basacak süphesiz

Gök yer,yer gök olacak ansızın!

Yürekler tepetaklak,

Aşklar.sevgiler,güzellikler

Birbiriyle buluşamıyacak belkide.....

Olacak bir gün puslarla kaplı yaşam,

Belkide sensiz..

EVCİLi;

Yine düşünüyorsun yazıyorsun denli densiz

Şiir de olsa,

Yazılsada kelimeler,

Kömür karasıyla,

İnanki yaşam;

Aşksız,sevgisiz,olmaz,

Olamaz çaresiz.

08 kasım 20011 salı