Yaşamak güzel şey, her şeye rağmen... Hayatın renkleri öylesine güzel ve ahenkle harmanlanmış ki; karası beyazı, alı, moruyla... O enfes yeşilinden atlas mavisine... Gri mi? Onu hüznün rengi olarak yüreğime sardım sevgiyle, yaşamın bir gerçeği olarak. Karıştırdım bu renk armonisini, adına yaşam dedim; bitimli ömrün bitimsiz sonsuza giden yolunda bana soluk aldıran can suyum...
Bu anlayış içinde yaratırız kendi gök kuşağımızı.Yaratan, yarattığına (akıl ve yüreğimizle) katkımızı bekler; KENDİ GÖK KUŞAĞIMIZLA BİR PENCERE AÇARAK YAŞAMA...
Refika Doğan
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
